Dumugi pundi sesolah e ati iku panguripe lelampahing suryo. Yen siro sirep dadio dewo ruci, kahanan agawe mandu dalane banyu, iku imposible, kejobo ono dimar kang mancar dumugi bantala, nerangi panenggahing darkness.
Yen umpamane srengenge iku tirto, opo iyo kahanan iki bakal dadi sawiji. Nggayuh, nggenggem lan nduweni opo dadi digdayane dewe? Manungso iku rekasa awit fajar sampe senja. Minangka iku nyata, ing selaning dino mesti ono wayah e panen.
Sawetara suwine ing lemah iku namung mampir ngombe. Cidro iku wis biasa. Lampahne ae opo kang ono, gag usah mekso dadi dewa, tapi ojo nyelehke gegayuhan. Mlaku, yen perlu mlayu. Minangka stuck ing tengahing laku, there always be spirit, that come from things or the thing.
